In the Court of the Crimson King - King Crimson | Iconische albumhoezen

De schreeuw die de progrock opende

Sommige albumhoezen zijn bijna net zo legendarisch als de muziek zelf en in het geval van In the Court of the Crimson King (1969) van King Crimson geldt dat dubbel en dwars. Deze plaat wordt beschouwd als het beginpunt van de progressieve rock, maar ook de cover is een visioen dat je nooit meer vergeet zodra je het hebt gezien. Een gillend gezicht in paniek: het gezicht van de 21st century schizoid man.

De iconische hoes is het werk van de relatief onbekende kunstenaar Barry Godber, een computerprogrammeur en schilder die tragisch jong stierf, slechts maanden na het verschijnen van het album. In the Court of the Crimson King was zijn enige albumcover, maar wat voor een!

De buitenhoes toont een enorme, expressieve kop in een hoekig perspectief: een man met opengesperde ogen en mond, gevangen in een schreeuw zonder geluid. Zijn huid is bloedrood, zijn ogen wit en angstig, zijn tanden gespannen. Het beeld lijkt haast te bewegen van pure emotie. Open je de gatefold hoes, dan zie je de binnenkant: een tweede gezicht, rustiger maar spookachtig, met gesloten ogen en blauwige huid: de Crimson King zelf.

Wie is de Schizoid Man?

De openingstrack van het album, “21st Century Schizoid Man”, is een dystopische kijk op de moderne mens. Verscheurd, vervreemd, verloren in technologie, oorlog en controle.  Het gezicht op de hoes is deze schizofrene figuur: iemand die niet meer weet wie hij is of waar hij staat, overspoeld door informatie en angst. 

Het artwork slaagt erin om precies deze psychische toestand visueel te vangen. De hoes is geen abstract kunstwerk à la Pink Floyd, maar pure expressionistische horror, qua stijl ergens tussen Francis Bacon en Edvard Munch in.

Opmerkelijk is dat het label (Island Records) in eerste instantie twijfelde aan de geschiktheid van de hoes: te heftig, te lelijk, te vreemd. Maar juist die afwijking van de norm maakte het ontwerp zo krachtig. Het album sloeg in als een bom -zowel muzikaal als visueel- en werd een blauwdruk voor wat progrock kon zijn: grensverleggend!

Techniek en uitvoering

De hoes werd met olieverf geschilderd op canvas door Barry Godber, en vervolgens professioneel gefotografeerd voor de platenrelease. Ondanks de intensiteit is de tekening subtiel in detail: kijk maar naar de lichtreflecties in de ogen, de variatie in huidtextuur, en de delicate kleurovergangen.

Na Godbers dood schonk Robert Fripp (de gitarist en brein achter King Crimson) het originele schilderij aan het label Island Records. Het bevindt zich nu in de privécollectie van de oprichter van het label, en is helaas zelden tentoongesteld. In een tijd waarin veel albumhoezen uit commerciële overwegingen werden gemaakt, voelt deze als iets radicaal anders.

In the Court of the Crimson King is niet alleen een mijlpaal in de muziekgeschiedenis, maar ook een van de meest onvergetelijke albumhoezen ooit gemaakt. Het is een voorbeeld van hoe een hoes niet zomaar een illustratie is, maar een volwaardig kunstwerk dat de toon zet voor wat je als luisteraar te wachten staat.

Heb jij hem al in je collectie? Zo niet, kun je hem hier bestellen: